நான் ஒருமுறைச் சொன்னால் நூறு முறைச் சொன்னதுபோல! திரைப் படத்தில் ரஜினிகாந்த் பேசிய புகழ் பெற்ற வசனம். பொதுவாக நாயகர்களை உச்சிக்கு உயர்த்தி மிகைப்படச் சொல்வது வழக்கம். ஆனால், நடைமுறை வாழ்க்கை யில் இப்படியொரு அகாசுகா பேர்வழி நாட்டின் நாயகராக வந்ததுதான் கொடு மையிலும் கொடுமை; கேவலத்திலும் கேவலம்.
காலையில் வீட்டிற்கு அடிக்கல் நாட்டி, மாலையில் திறப்பு விழா நடத்தி முப்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்னமே சாதித்துக் காட்டினார் அறிவியல் மேதை ஜி.டி. நாயுடு. ஒரு சில வாரங்களில் பல்லடுக்குக் கட்டடங்களைக் கட்டி சமீபத்தில் சாதனை படைத்துள்ளது சீனா. அப்படியிருக்க, இன்றைய அறிவியல் தொழில் நுட்ப வளர்ச்சியிலே 40,000 வீடுகள் கட்டுவது என்பது எளிய செயல். அதுவும் ஓர் அரசுக்கு இது மிக மிக எளிய செயல். அப்படியிருந்தும் ஓராண்டுகளாகியும் 40,000 வீடுகள் கட்டி முடிப்பதற்கு மாறாக வெறும் 40 வீடுகள் மட்டுமே இராஜபக்சே அரசால் கட்டி முடிக்கப்பட்டுள்ளது என்றால், அவரது இறுமாப்பையும், இரக்க மற்ற தன்மையையும், இனவெறியையும் காட்டுவதோடு, மேற்கண்ட வசனத் தையே நினைவு படுத்துகிறது.
திரைப்பட வசனம் கூட ஒன்றுக்கு நூறு என்றது. ஆனால், இராஜபக்சே ஒன்றுக்கு ஆயிரம் என்று அகந்தையும் ஆணவமும் கொண்டு நிற்கிறார். அந்த பஞ்ச் டயலாக்கிற்கு, பராக் பாட நம் நாட்டு வெளியுறவு அமைச்சர் பறந்து போய் நிற்கிறார். இந்திய நாட்டிற்கு, இவ்வளவு பெரிய நாட்டிற்கு இத்தனை இழிவா? தவிக்கும் தமிழனுக்கு இவ்வளவு அவலமா? இந்தியன் ஒவ்வொருவனும் வெட்கப்பட வேண்டும், தமிழன் ஒவ் வொருவனும் தலை குனிய வேண்டும். சுருங்கச் சொன்னால், நாமெல்லாம் மனிதர்கள் என்று சொல்லிக் கொள்ளும் தகுதியை அறவே இழந்துவிட்டோம் என்பதே பொருள்!
இரண்டு இத்தாலியர்களை, இந்தியா கூண்டில் நிறுத்தியதற்கோ இத்தாலி நாட்டுப் பிரதமர் எகிறிக் குதிக்கிறார். இத்தாலிய அதிகாரிகள் இரவோடு இரவாகப் பறந்தோடி வருகிறார்கள்; இந்தியாவை மிரட்டுகிறார்கள். ஆனால், நித்தம் நித்தம் எத்தனைத் தமிழர்கள் இந்தியாவிலும், இலங்கையிலும் செத்து மடிகிறார்கள்! கடலுக்குப் போகும் மீனவன் படகில், மீன் வருவதற்குப் பதில் தினம் தினம் மீனவன் உடல் வருகிறது! கேட்டால் இந்தியா - இலங்கை நல்லுற வாம் !
கண்ணெதிரிலே தங்கை கற்பழிக்கப் படும்போது, நல்லுறவைப் பற்றிச் சிந்திப் பவன், சொரணை உள்ள மனிதனா? இது நல்லுறவு நோக்கா அல்லது தமிழினம் கொத்திக் குதறி, சின்னாபின்னமாகச் சிதைக்கப்படுவதால் இராஜபக்சேவுக்கு உள்ள மகிழ்வு இங்குள்ள இந்தியத் தலை வர்களுக்கும் இருப்பதன் அடையாளமா? அய்யம் எழுகிறதே!
மானத்தை இழந்து மண்டியிட்டு நின்றாலும், இலங்கை ஒரு போதும் இந்தி யாவின் விசுவாசியாகாது. சீனாவுடனும், பாகிஸ்தானுடனும் சேர்ந்து கொண்ட துணிவில், இந்தியாவை, இலங்கை ஏளனமாகப் பார்க்கவும், சீண்டவும் தொடங்கி இரு ஆண்டுகள் ஆகிவிட்டன. இல்லையென்றால் இனப்படுகொலை செய்த ஒருவர்; இந்திய மீனவர்களை தினம் தினம் சுடும் ஒருவர்; இந்தியா எவ்வளவு கேட்டுக் கொண்டும், கேளாச் செவியராய் செயல்படும் ஒருவர், எந்தத் தயக்கமும் இன்றி, இறுமாப்போடு இந்தியாவுக்கு வந்து போகமுடியுமா?
இந்தியா என்னதான் வலியச் சென்று இலங்கையிடம் வாஞ்சை காட்டினாலும், இந்தியாவின் எதிர்கால ஆபத்தே இலங்கை மூலம்தான் என்ற எதார்த் தத்தைப் புரிந்து கொள்ள முடியாத மண்ணுருண்டைகளா இந்தியாவின் ராஜதந்திரிகள்? என்ன வியூகத்தில் இவர்கள் இலங்கையிடம் இவ்வளவு இறங்கிப் போகிறார்கள்? இந்தியா விலுள்ள வெளியுறவுத் துறை விற்பன்னர்கள் உண்மையிலே வியூகம் தெரிந்தவர்கள் என்றால், கனிந்து நின்ற காலத்திலே தமிழ் ஈழத்தை அங்கீகரித்திருக்க வேண்டும். எத்தனை நாடுகள் இலங்கையில் தளம் அமைத்து இந்தியாவைத் தாங்க முற்பட்டா லும், ஈழத்தில் தளம் அமைத்து நாம் அதை எதிர் கொள்ள முடி யும். ஈழம் நமக்கு உணர்வுபூர்வ மான நட்பு நாடாய் ஆகி யிருக்கும்.
அதைவிடுத்து. இலங்கையுடன் அந்த நாடு கைகோர்த்துவிடும்; இந்த நாடு கைகோர்த்துவிடும் ; அதைத் தடுக்க நாம் இலங்கையை நட்பு நாடாக வைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்ற வியூகம் இந்தியாவிற்கு ஆபத்தானது; ஆழ்ந்து சிந்திக்காததன் விளைவு.
நட்பு என்பது இருதரப்பு உணர்வின் பிடிப்பு. நாம் மட்டும் நட்பு காட்டி, இலங்கை நட்பாக நடித்துக் கொண்டிருந்தால், இடர் யாருக்கு? இதில் யார் புத்திசாலி?
இந்தியா இலங்கை விசுவாசத்தை விட்டுவிட்டு, அய்.நா. மன்றத்தில் அமெரிக்கா வைக்கும் இலங்கைக்கு எதிரான தீர்மானத்தை அரைகுறையாக ஆதரித்து, மனித நேயத்தின் பக்கம் திரும்பியது போல, இலங்கையில் மூன்று ஆண்டுகளாய் முள்வேலிக்குள் முடங்கிய தமிழர்களுக்கு உடனடியாக வீடு, தமி ழர்க்கு சம உரிமை, பாதுகாப்பான வாழ்வு; இந்திய மீனவர்களுக்குப் பாதுகாப்பு; கச்சத்தீவு மீட்பு என இவற்றை துரித கதியில் இந்தியா செய்து முடிக்க வேண் டும் என்பதே இந்தியாவின் இறை யாண்மையை, பெருமையை, நேர்மையை, மனித நேயத்தை சமாதானத்தை விரும்பும் எவரும் விரும்பக்கூடியதாகும்! இந்தியா இனியாவது திருந்த வேண்டும்! இல்லையேல் வருந்தவேண்டி வரும்!
இலங்கை செய்த இனப்படு கொலைக் கும், கொடுமைகளுக்கும், அநீதிகளுக் கும், அடக்கு முறைகளுக்கும், வன் புணர்ச்சி வக்கிரங்களுக்கும், இடைவிடா இன்னல்களுக்கும், இழப்புக்கும் இந்தி யாவின் ஒத்துழைப்பே முதன்மைக் காரணம் என்பதை எவரும் மறுக்கவும் இயலாது; மறைக்கவும் இயலாது.
அய்.நா. தீர்மானத்தை ஆதரித்ததன் மூலம், இலங்கையின் உண்மை உரு வத்தை இந்தியா முழுமையாகப் புரிந்து கொள்ள வாய்ப்பு ஏற்பட்டுள்ளது. இந்தியப் பிரதமர், தாள்பணிந்து எழுதிய கடிதத் திற்குக் கூட ராசபக்சே பதில் அளிக்க வில்லை என்பது மட்டுமல்ல; அலட்சியப் படுத்தி குப்பையில் வீசியுள்ளார்.
அமெரிக்கா கொண்டு வந்த வலுவற்ற தீர்மானத்தை நீர்த்துப் போகச் செய்த இந்தியாவின் இரட்டை வேட நிலைக்கு இதைவிட வேறு என்ன அவமானம் வேண்டும்?
ஓடி ஓடி வலியச் சென்று இலங் கையுடன், இந்தியா கை கோர்த்தாலும், அது உதறிவிட்டு, சீனாவுடன் சேர்ந்து கொள்ளும் என்பதை இனியும் இந்தியா உணராது செயல்பட்டால், அதைவிட அவமானமும், ஆபத்தும் வேறு எதுவும் இருக்க முடியாது.
அமெரிக்கா கொண்டு வந்த ஒரே காரணத்திற்காகவே, அதன் பகை நாடுகள் இலங்கைக்கு ஆதரவாக வாக் களித்தன. சரியானதொரு தீர்மானத்தை இந்தியாவே கொண்டு வந்திருந்தால், இன்னும் ஆதரவு கூடியிருக்கும் என்ப தோடு, இலங்கையையும் நடுங்கச் செய் திருக்கும். எத்தனையோ தலைவர்கள், எத்தனையோ முறை இதை வலியுறுத் தியும் இந்தியா அதைச் செய்யாது ஒதுங்கி நின்றதன் விளைவு இந்தியாவிற்கு இழிவையும், இலங்கைக்குத் தெம்பையும் தந்துள்ளது. எனவே, இனியாவது இந்தியா இலங்கைக்கு எதிரான உறுதி யான நடவடிக்கைகளை அமெரிக்கச் சார்பின்றி எடுத்தால், இந்தியா தலை நிமிரும், இலங்கை அடங்கும்.
அய்.நா. பேரவையில் இலங்கைக்கு எதிரான பொருளாதார புறக்கணிப்புக் கான தீர்மானத்தை இந்தியா கொண்டு வந்து அதன் கொழுப்பைக் குறைத்து கொட்டத்தை அடக்க வேண்டும்.
இனியும் காலம் தாழ்த்தாது தமி ழீழத்தை அமைக்க அனைத்து நடவடிக் கைகளையும் துணிந்து மேற்கொண்டு, இந்தியாவின் பாதுகாப்பை உறுதி செய்து கொள்ள வேண்டும். அதுதான் இந்தியா விற்கும் நல்லது; இலங்கை வாழ் தமிழர்களுக்கும் நல்லது.
திராவிடர் கழகத் தலைவர் மானமிகு கி. வீரமணி அவர்கள் அறுதியிட்டு உறுதிபடக் கூறியுள்ள இந்தத் தீர்வை தமிழகத் தலைவர்கள் ஒரு சேர வலியுறுத்தி, குரல் எழுப்பி, போராடி, தமிழ் ஈழம் அமைக்கும் முயற்சியில் இந்தியாவை அடியெடுத்து வைக்கச் செய்ய வேண்டும்.
இந்தியப் பாதுகாப்பிற்கும், இலங்கை தமிழரின் தன்மான வாழ்வுக்கும், ஒரே தீர்வான தமிழ் ஈழம் அமைக்கும் முயற்சிக்கு இதுவே இறுதி வாய்ப்பு! இதுவே கனிந்த நேரம்! தமிழர்களின் இடைவிடாத, ஒருங்கிணைந்த, தீவிரப் போராட்டமே இப்போதைய உடனடித் தேவை! தமிழர் தலைவர் தலைமையில் தமிழர்கள் அணி திரளுவோம்!
No comments:
Post a Comment